MUSICALS EN VOORSTELLINGEN

Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg

• Theater de Leest, Waalwijk
• zaterdag 24 en zondag 25 juni 2017

Bijna alle sprookjes eindigen hetzelfde: … en ze leefden nog lang en gelukkig. Sneeuwwitje, Doornroosje en Assepoester: beeldschone meisjes. Vergiftigd, vervloekt of uitgebuit maar net op het dieptepunt van de ellende worden ze gered door hun prins. Ze worden op slag verliefd, trouwen met hun redder en nemen hun intrek in een prachtig paleis. En dan? Dan zijn ze gelukkig. Dag in, dag uit. Zonder er ooit nog iets voor te hoeven doen. Alle heksen, boze stiefmoeders en kwade toverkrachten zijn voorgoed verslagen en alle ellende is op slag vergeten. Gek genoeg zijn niet de magie, de sprookjesfiguren of de sprekende dieren het meest ongeloofwaardige aan een sprookje. Het is dat happy end: het altijd voortdurende geluk. Het is niet voor niets dat sprookjes op zo’n hoogtepunt eindigen. De rest is niet boeiend meer. Dan is het echte leven een heel ander verhaal!

Zou Zara – het meisje in het rode jurkje – aan het begin van de voorstelling nog in sprookjes geloven? Ze is dan 9 jaar oud en alles om haar heen is chaos. Zonder precies te weten wat geluk is gaat ze ernaar op zoek. Een zoektocht die we meemaken totdat Zara een vrouw van rond de 30 is. Op haar reis door het leven ontdekt ze dat geluk nooit hetzelfde is. Met elke verandering van haarzelf verandert het geluksgevoel mee.

In de voorstelling zien we dat ze het geluk vindt in de ontmoeting en vriendschap met anderen. En in de liefde. Niet alleen voor mensen, maar ook voor muziek, dans, de natuur. Ze ervaart dat geluk ook in haarzelf huist. Dat ze blij kan worden van kleine dingen, maar ook passie kan voelen tot in het diepste van haar vezels. Geluk is de zonnige kant van het leven, maar dat geeft ook schaduw. Door ingrijpen van buitenaf merkt Zara ook hoe levensgeluk beperkt en bedreigd kan worden. En hoe ze strijd moet leveren om aan die situatie te ontsnappen. Hoe geluk samenhangt met de vrijheid om eigen keuzes te maken. En dat ieder mens zelf verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen geluk.

In het echte leven is geluk geen eindbestemming. Er is dan ook geen weg die naar het geluk leidt. Maar het verlangen gelukkig te zijn drijft ons voort door het leven. Geluk is de weg. Hoe ze die weg aflegt is Zara’s keuze.

Het leven is inderdaad geen sprookje maar met genoeg verbeeldingskracht kun je er een prachtig verhaal van maken. Een verhaal om te vertellen. Of om te dansen. De leerlingen van Balletschool Margot Bierens vertellen hun verhaal uiteraard dansend. Dansend over het toneel wordt de weg van geluk gevonden. Vindt u deze ook?

A Hybrid XMas

• Theater aan de Parade, Den Bosch
• zondag 13 december 2015

We komen in zwaar weer terecht, een storm raast over Nederland. Zo een die een grote chaos kan veroorzaken. Waartoe is deze storm in staat? Al snel weten we dat. Op een Hiphop plein ergens in het land komen de cadeaus uit de lucht vallen. Maar dat is nog niet alles, even later wordt de Arrenslee van de Kerstman aangetroffen. Maar………………. zonder de Kerstman. Hoe kan dit, wat is er gebeurd? De kinderen die net terug komen van hun musicalles gaan op onderzoek uit, en ze sturen een bericht naar de Noordpool om de hulp in te schakelen van de Elves, want hier is toch echt iets vreemds gebeurd.

De Elves arriveren in Nederland en gaan op zoek naar de Kerstman. De kinderen nemen de kapotte slee met zich mee en gaan de weg die de slee gegaan kan zijn, in omgekeerde volgorde terug, om de verloren cadeaus terug te vinden. En samen hopen ze het mysterie op te lossen. Ze reizen langs mooie natuurgebieden en maken verschillende weersomstandigheden mee. De cadeaus die ze vinden met zich meenemend. Een ding wordt langzaam duidelijk, de arrenslee heeft zijn beste tijd gehad.

Ook de Elves zien op hun weg prachtige dingen. Ondertussen overal uitkijkend naar de Kerstman, zijn ze onderweg getuige van velden met Kerstbomen en Rendieren, van het fascinerende Noorderlicht, van watervallen, van sneeuw met langlaufers en ijskappen. Daar in het gebied van Het Noorderlicht, waarbij de kinderen met de slee en de Elves die inmiddels de Kerstman gevonden hebben, elkaar tegenkomen op hun reis, wordt het allemaal helder. De Arrenslee moet beter tegen een stootje kunnen en Hybride worden gemaakt. En waar kan dat beter dan op de plek van het Noorderlicht, waar de elektrisch geladen deeltjes je om de oren vliegen. Dit is de plek om Groene Stroom te maken. En met de juiste kabels, stekkers en Pluggers kunnen we de Arrenslee Hybride maken. Met een flitsende HYBRIDE slee en de cadeaus die met de linten weer opnieuw verpakt worden is er reden voor een feest op de Noordpool en kan het vieren van KERST toch gewoon plaatsvinden.

Er was eens…

• Theater aan de Parade, Den Bosch
• zondag 26 januari

Er was eens een sprookjes dorp, diep verscholen in de bossen. Daar leven alle sprookjesfiguren vredig naast elkaar. Roodkapje druk in de weer met haar mandje met de koekjes voor grootmoeder, de stiefzussen die toekijken hoe Assepoester de vloer boent, Alice een kopje thee drinkt met de gekke hoedenmaker, Rapunzel haar lange blonde haren kamt, de Gelaarsde Kat zijn zwaard oppoetst en ga zo maar door. De haren van Rapunzel worden steeds langer en langer. En eindelijk na 300 jaar raken ze de grond. Alle reden voor een groot dorpsfeest. Klaas Vaak maakt de uitnodigingen. Maar hij raakt vermoeid en valt bij het schrijven van de laatste envelop in slaap. Laat die envelop nou net voor de feetjes Flora, Fauna en Mooiweertje zijn. Zij zijn boos dat ze niet zijn uitgenodigd en spreken voor straf een vloek uit over het dorp.

De sprookjes zullen nooit meer hetzelfde zijn. En alles wordt anders. Roodkapje belandt in Wonderland, de gelaarsde katten hebben een varkensneus, Sneeuwwitje is opeens de lelijkste van het land…….en…….en……en. Hier moet iets gebeuren. Klaas Vaak wordt uit zijn slaap gehaald om duidelijk te maken aan Flora, Fauna en Mooiweertje dat het een misverstand is. De feetjes worden wat milder en laten al zingend duidelijk maken dat de vloek nog wel ongedaan gemaakt kan worden. Maar daarvoor moeten er 4 elementen gezocht worden en samen in de waterput in het dorp gedaan worden om zo tot een ontploffing te komen. De kabouters krijgen van Klaas Vaak de opdracht op zoek te gaan naar het mandje van Roodkapje, het zwaard van de Prins Filip, het glazen muiltje van Assepoester en worden tenslotte het bos in gestuurd voor de giftige appel. Na de zoektocht is alles gevonden. De 4 elementen worden in de waterput gedaan en zo komt alles toch weer goed en ze leefden nog lang en gelukkig.

Musical Puppiegrut

• Theaterboerderij Op ‘t Hogt te Gemonde
• zaterdag 25 en zondag 26 juni 2011

Het is weer tijd voor een grote musical productie. Balletschool Margot Bierens heeft 4 musicalgroepen die eens in de 3 jaar gezamenlijk aan een grote musical werken. Veel leerlingen hebben zich in de creatieve strijd gegooid en zijn , geïnspireerd door het verhaal van “101 Dalmatiërs”, gekomen tot een eigen versie die de naam “Puppiegrut, de Musical” draagt. Het script is door de docent en leerlingen zelf geschreven evenals de teksten van de liedjes, waarvoor bekende melodieën zijn gebruikt. De hoofdrollen worden vertolkt door de volwassenen en de oudst tieners. Zij zijn verdeeld in twee casts. De Puppies en andere kleinere rollen worden gespeeld door de beide kindergroepen.

De Notenkraker

• Theater aan de Parade
• zondag 11 december 2011

De kerstboom staat trots te schitteren in de feestzaal, waar zo direct het feest van start gaat. In de keuken is het een drukte van belang. Daar wordt gewerkt aan een prachtige taart voor de gasten van vandaag. In de boom worden de laatste ballen gehangen en de lampjes ontstoken. Buiten op straat klinken stemmen die prachtige kerstliederen zingen. En dan is het tijd voor Mascha en haar familie om zich klaar te maken voor het feest. Hier een strik, daar een mooie das, laat de gasten maar komen.

Overal komen ze vandaan. De familie van de cadet komt als eerste, gevolgd door gasten uit Amerika, Spanje, China, India. Trompetgeschal klinkt en met veel bombarie maakt Oom Unico zijn entree met handen vol cadeaus. Eén is er voor Mascha. Zij krijgt van Oom Unico de “prachtige” notenkraker pop. Ongemakkelijk, veroorzaakt door zijn lelijkheid, danst ze er mee rond. Maar al snel gaat hij vervelen, wat moet ze toch met deze lelijke pop. Ze gaat op de sofa zitten en valt van vermoeidheid in slaap. Al gauw beheerst een boze droom haar slaap en wat ze daarin ziet? Niet alleen heel veel van diezelfde Notenkrakerpoppen maar ook ratten, muizen en tinnen soldaatjes. Een sneeuwstorm barst los waarin “DE NOTENKRAKER” verschijnt. En plots…, plots….., verandert ‘De Notenkraker” in een mooie Prins. De Prins houdt Mascha gezelschap op de sofa. Ze bewonderen de droom die betoverend verder gaat als sneeuwvlokken zo helder en wit en als de suikerfee zo zoet. Maar dan slaat de klok 12 uur en Mascha ontwaakt uit haar droom. Verdwenen is hij, die mooie Prins. Het feest is ondertussen in volle gang. Mascha staat op en mengt zich voorzichtig tussen de gasten. Dan kruist haar blik die van de cadet. Hij lijkt als twee druppels water op de Prins uit haar droom. Als vanzelf worden ze naar elkaar toe getrokken en eindigen ze samen dansend tussen prachtige sneeuwvlokjes.

DansArt 2010

• Theater aan de Parade
• zaterdag 3 en zondag 4 juli 2011

Dansen is een kunst. Een kunst die mensen kan raken en inspireren, of dat nou is tijdens het zien van een voorstelling of het zelf beoefenen van dans. Maar om anderen te kunnen raken, moet je zelf geïnspireerd zijn. En dus gingen de leerlingen van Balletschool Margôt Bierens op zoek. Ze vonden hun inspiratiebron in de kunst, die in al haar facetten de basis vormt voor voorstelling ‘DansArt 2010’. Laat u meevoeren in de wereld van de verbeelding en kijk door de ogen van de dansers naar kunst. Kunst is voor de één het wit, rood, blauw en geel van Mondriaan, het lichtspel van Rembrandt of de mozaïek van Gaudi. Een ander ziet kunst in een muur vol graffiti of het werk van de sneltekenaars op Mont Martre. Weer een ander denkt bij kunst aan een mooi lied of boek. In ‘DansArt 2010’ ziet u het allemaal. En meer… Want inspiratie is overal te vinden. Daar hoef je vaak niet eens ver voor te zoeken. Enkele kunstenaars uit vervlogen tijden, die een kijkje komen nemen bij deze dansvoorstelling, weten daar alles van. Ze zoeken – elk op hun eigen manier en elk op hun eigen moment – naar dat vonkje. Het vonkje van waaruit ideeën, gedachten en dromen ontstaan. Het vonkje dat inspiratie biedt aan anderen, aan u.

De tijd tikt

• Theater “De Speeldoos”, Vught
• zondag 8 maart 2009

Dat er veel soorten van tijd zijn, dat kunnen we iedere dag zien in de lessen. Tijdsdruk, wintertijd, rewind, schooltijd, tijd van leven, tijdslimiet,toekomstige tijd, bedtijd enzovoort, enzovoort. Tijdens de vier voorstellingen komt bij iedere dans ‘tijd ‘terug. Concrete tijd of abstract, alles kan. De manier waarop het tot uiting komt kan zijn door middel van attributen, door muziek of juist weer door de kostuums en natuurlijk ook in de bewegingsvormen van de dans. Geniet ervan want de tijd tikt door

Musical Hamelen

• Theater “De Speeldoos”, Vught
• zaterdag 16 en zondag 17 februari 2008

Het verhaal begint in het stadje Hamelen. Er heerst een rattenplaag en het zijn er op een gegeven moment zóveel, dat de mensen geen uitweg meer zien. Dan verschijnt er een ‘rattenvanger’ , die naar Burgemeester Walg gaat en zegt dat hij de ratten weg kan jagen, uiteraard tegen een vergoeding. De burgemeester gaat akkoord en diezelfde nacht lokt de rattenvanger met zijn fluit de ratten uit de stad. Alle bewoners van Hamelen zijn natuurlijk dolblij als ze merken dat er geen rat meer te zien is. Meester Spicht krijgt het voor elkaar om de burgemeester ervan te overtuigen dat hij slechts een gedeelte van de beloning moet uitbetalen. Bertram Bierenbroodspot , die verliefd is op burgemeestersdochter Lidwientje, krijgt dit te horen en is het er niet mee eens. Hij laat dit merken aan de burgemeester en wordt vervolgens het stadhuis uitgezet. Stiekem kan hij toch nog een afspraakje maken met Lidwientje, om 10 uur bij de stadspoort. De rattenvanger, die boos is dat hij zijn volledige beloning niet heeft gekregen, neemt wraak door alle kinderen van Hamelen op dezelfde manier als de ratten uit het stadje te lokken. Op dat moment hebben Bertram en Lidwientje afgesproken en ook zij kunnen het wijsje van de fluit niet weerstaan en volgen. Ook poortwachter Aernout Koffij raakt in de ban van de fluit, opent de poort en volgt ook. Alleen Hildebrandt , die door zijn verkoudheid watjes in zijn oren heeft, snelt terug naar het stadje om iedereen op de hoogte te brengen. Omdat niemand hem gelooft, besluit hij de kinderen alsnog te volgen. Hij is nog nét op tijd om te zien dat de kinderen door een rotswand verdwijnen. Hoe gaat dit aflopen?

Typisch Nederland

• Theater aan de Parade
• zaterdag 23 en zondag 24 juni 2007

De naam zegt het al. De voorstelling “Typisch Nederland” laat dansen zien met onderwerpen die allemaal typisch voor Nederland zijn. Want nederlandser dan molens, kaas, klompen en Volendam kan bijna niet. In een zeer korte periode flitst Nederland aan u voorbij. Typisch Nederland is drop eten, naar de Efteling gaan, molens in het Nederlandse landschap, het bloemencorso of Volendam. En zo zijn er nog vele andere. Typisch Nederland is ook Kleurrijk Nederland. Delfsblauw, gele kaas, rood, wit, blauw en niet te vergeten oranje. Of de kleuren van Hindelooper schilderkunst en wit van winter en sneeuw. Naast Nederland in traditie en Kleurrijk Nederland is er ook een Nederland van Nu en een Nederland van Vroeger. We hebben nu een Euro, een goede doelen keurmerk, we hebben 13 provinciën en een multiculturele samenleving, we hebben te veel om op te noemen. En wat hadden we vroeger. Vroeger hadden we de VOC schepen, Rembrandt, of gingen we in onze rieten strandstoelen en overmaatse zwempakken een dagje naar het strand van Zandvoort. Wat te denken van Anne Frank, van de watersnoodramp en ouderwetse kinderliedjes. En dat alles verpakt in een volkslied met klompen.

Villa Dans

• Theater “De Speeldoos”, Vught
• zondag 18 december 2005

Een huis heeft vele kamers met allemaal verschillende doeleinden. Al deze ruimtes hebben ons geïnspireerd tot het maken van dansen. Denk aan een kussen gevecht in de slaapkamer. Of zoveel deuren, welke moet ik nemen op de overloop. Op de oprit kun je heerlijk basketballen en de allerkleinsten geven water aan de bloemetjes in de tuin. Of wat te denken van dansen met de WC borstel of met de potten en pannen uit de keuken. Kortom genoeg ideeën voor deze thema dansvoorstelling.

The Big Apple

• Theater aan de Parade
• zaterdag 19 en zondag 20 juni 2004

De voorstelling “The Big Apple” laat zien wat je kunt beleven en meemaken in de grote stad New York. Een spannende stad waar veel gebeurt en die een grote aantrekkingskracht heeft. Zo ook op de emigranten uit Nederland. Vol verwachting maar ook wel een beetje weemoedig vertrekken zij per vliegtuig naar New York. Daar aangekomen worden ze verwelkomt door een groep mensen die hen is voorgegaan en hun geluk aan het beproeven zijn. De taxi en de metro brengt je overal naar toe en op straat en in de “Subway” kom je veel verschillende mensen tegen. Zo is er Wallstreet met een hoop bedrijvigheid en de hectiek ervan wordt bezongen door de musical mensen. En geld, veel geld want “Money makes the world go round”. En als je je geluk wilt beproeven in de sportwereld kun je naar Madison Square Garden gaan waar de Rangers hun wedstrijd spelen en waar je ook de cheerleaders en de popcornverkopers tegenkomt. Zin in een Hamburger, kijkend naar pantomimers. En zo kom je helemaal terecht in New Yorkse sferen. Of toch maar even naar Central Park, naar de eendjes kijken en picknicken. In de namiddag is het tijd om een kijkje te nemen in de wijk “The Bronx” waar veel op straat gebeurt en veel gedanst en uitgedaagd wordt. Je kunt er zelfs getuige zijn van wat dealtjes die gesloten worden in de maffia wereld. Na dit alles is er even tijd voor herdenking. Want het is niet alleen maar mooi en leuk wat New York je te bieden heeft. En dan, dan is het tijd om uit te gaan. Dat doe je natuurlijk “On Broadway”. Glitter, glamour, zang en nachtclubs, voor ieder wat wils. Met als klap op de vuurpijl de Showtrap, want wie wil er niet de trap afdalen en zo het geluk tegemoet dansen. Kijk en geniet van al deze dansers en zangers in “The Big Apple”.

Musical Oliver

• Theater “De Speeldoos”, Vught
• zaterdag 19 en zondag 20 juni 2003

OLIVER!!! Is het beroemde verhaal van Oliver Twist, het weesjongetje dat leeft in een oud, somber weeshuis. Oliver vraagt om wat meer te eten, Meneer Bumble wordt woedend om deze brutaliteit en verkoopt Oliver aan een begrafenisondernemer, meneer Sowerberry. Oliver wordt erg slecht behandeld door zijn nieuwe baas en de hulp Noah Claypole. De jongen voelt zich ongelukkig en droomt van de moeder die hij nooit gekend heeft. Hij besluit weg te lopen. Oliver zet koers naar Londen. Al snel loopt hij de beruchte Fagin tegen het lijf. Fagin biedt hem en meer jongens onderdak in zijn kelder en voorziet de jonge boefjes van eten in ruil voor de opbrengst van het zakkenrollen. De mooie en lieve Nancy is een graag geziene gast bij Fagin en de jongens, en al bij de eerste ontmoeting sluit zij Oliver in haar hart. De vriend van Nancy is de gemene Bill Sikes. Als Oliver per ongeluk wordt aangezien voor de jongen die de welgestelde meneer Brownlow besteelt, wordt hij gearresteerd. Al gauw blijkt dat de arrestatie van Oliver een vergissing was, meneer Brownlow neemt Oliver mee naar huis om het goed te maken en omringt hem met liefde en warmte… Dit verhaal is in een eigen jasje gestoken door onze musical docent en de leerlingen en belooft een mooie voorstelling te worden. Geniet ervan.

Presentatie

• Theater aan de Parade
• zondag 19 januari 2003

De leerlingen van Balletschool Margot Bierens hebben een wel heel bijzondere vorm van Open lessen. Ieder laat een stuk zien uit de les op het grote toneel van Theater aan de Parade. En alle lessen komen zo in een korte tijd voorbij.

Lanterna Magica

• Theater aan de Parade
• zondag 20 mei 2001

De lamp ziet u al schitteren. Deze “Lanterna Magica” is waar alles om draait. Het maakt niet uit wie of wat je bent, maar als je de lamp in handen krijgt, wordt hij magisch en spreekt dat hij voor u een wens mag laten uitkomen. Via je wens brengt de “Lanterna Magica” je in iedere wereld waar je maar wilt zijn. Zo ook de zwervers, die de lamp als eerste vinden. Ze zijn door het dolle heen en doen een magische wens. Zij wensen een wereld van water. Dan gaat het doek open en zie daar, de waterval. Vervolgens aanschouwt u een dag op het water, waarbij allerlei zeedieren, piraten, waternymfen aan u voorbij komen en u zelfs de zon ziet ondergaan. Wederom wordt de “Lanterna Magica” gevonden, maar nu door de padvinders. Zij zijn blij, maar vinden het ook eng. Ze doen toch een wens en willen naar een sprookjesbos. Een bos met grobbebollen, feeën, vampieren, vleermuizen, heksen, tovenaars en andere vreemde wezens. Als daarna de lamp gevonden wordt door een aantal vrouwen die op de markt hun inkopen doen, dan weten zij het wel. De wereld van het Oosterse, met harems, buikdanseressen, oliesjeiks, olifanten, rovers en noem maar op. Dat is waar zij naar toe willen. Iedereen vindt het zo fantastisch dat er eigenlijk nog maar een ding te wensen valt voor ons hier op het podium en voor jullie in de zaal: “Een lamp, ik wens een toverlamp, zodat je altijd terug kunt naar je eigen droom”. Geniet van “Lanterna Magica” en droom.

Presentatie 1999

• Theater aan de Parade
• juni 1999

Dit is de laatste voorstelling van gegeven onder leiding van Margot Bierens. Afscheid nemen op het toneel na zoveel jaren in de danswereld werkzaam te zijn geweest valt zwaar. Maar gelukkig blijft de balletschool bestaan. Het gaat gewoon door op de zelfde locatie tegenover de eendjes. Dan hoeven de leerlingen gelukkig niet bij de eendjes gezet te worden. Een leerling en docent Yvonne Kerstens zal het stokje over gaan nemen.

Kerstshow te kunst en te kleur

• Theater aan de Parade
• zaterdag 13 en zondag 14 december 1997

Mamma is al net zo zenuwachtig als ik ben. Optreden in het theater aan de parade. Dat is toch niet niks. Snel haalt ze nog even een kam door mijn haar. Dag meissie, en doe je best hoor! Daar ga ik dan, door de artiesten ingang naar binnen. Er zijn er al heel wat binnen. Een mevrouw wenkt me. Daar moet je naar toe, zegt ze en wijst op een kamer waar druk in en uit gelopen wordt. Uitkleden maar en gauw naar de schminkruimte. Het lijkt wel uren te duren voor ik aan de beurt ben. We hebben ook zo’n kei-grote groep die meedoet. Als ik mijn ogen weer open zie ik in de spiegel een kleurrijke bloem. Nu mijn pakje nog aan. Als iemand anders het per ongeluk maar niet heeft aangetrokken denk ik nog. Eindelijk is dan iedereen klaar. Alles wordt nog een keertje gecontroleerd voordat je naar het artiestencafé mag. Daar kunnen we nog even wat drinken en elkaar bewonderen. Kerstballen, sterren, serveersters, de Kerstmannen, kerstpoppen het kan niet op. Ik hoop zo dat oma en opa het ook mooi vinden. Nog een kwartiertje en dan gaat het beginnen. De zaal begint al vol te lopen. Sommigen van ons moeten al naar boven. ik krijg steeds meer kriebels in mijn buik. Stel je voor dat ik mijn pasjes vergeet? En daar sta ik dan…….tussen de coulissen. Mijn benen trillen als rietjes. Ik ben niet de enige. De eerste tonen van ons stuk worden gespeeld en de juf geeft het sein. Dansen maar, roept ze nog.

Keep the world a little paradise

• Theater aan de Parade
• December 1994